برای آنهای که از خدا برای چیزهای کوچیک گله میکنن و قدر نعمتهاشو نمیدونند.

برای کسانی که در دوران بچگی از مدرسه و درس و معلم گله داشتن و فرار می کردند.

برای اونایی که فکر می کنند که خیلی دیر شده و دیگه از اونا گذشته.

برای اونایی که امیدی به آینده ندارن و نعمتها و لذت های اطرافشونو نمی بینن.

برای اونایی که منتظر معجزه ای هستن و اعتماد به نفس خودشون رو از دست دادن.

و برای آنهایی که در زندگی صبر و تحمل خودشون رو از دست دادن و به آینده امیدی ندارند.

و برای آنهایی که همیشه می گویند:نه،شدنی نیست،نمیشه،غیرممکنه.

و برای آنهایی که همه چیزی را گردن دیگران می ندازند و به خودشون اطمینان ندارن.

وبرای آنهایی که فکر می کنند باید دلیلی برای خندیدن و شادبودن و جود داشته باشد.

و برای آنهایی که فکر می کنند،دل خوش سیری چنده.

و برای آنهایی که به این اعتقاد ندارند که هر چیزی شدنیست.

و برای آنهایی که فکر می کنند یه کار رو نمی توان تا آخر انجام داد.

این مقاله را برای دیگر دوستانتان هم بفرستید،و به آنها یادآوری کنید که هیچ چیز با ارزش تر و مهم تر از سلامتی نیست.و هیچ وقت نباید امید را از دست داد و هیچ چیزی قوی تر از اراده ی خود آدم نیست.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: